„DULSKA
Jak palisz? jak palisz? skaranie boże z tym tłumokiem. Do krów, do krów,
nie do pańskich pieców. Czego niszczysz tyle smolaków! Czekaj, ustąp
się, ty do niczego, ja ci pokażę.
Ruszaj zbudzić panienki, a jak nie zechcą wstać, to pościągaj kołdry.
Cóż panny? wstają?
HANKA
Pościągałam kołdry. Panna Hesia kopnęła mnie w brzucho.
DULSKA
Wielka afera, zgoi się do wesela. ...&r...
„Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus! Na wieki wieków, moja Agato, a dokąd to wędrujecie, co? We świat, do ludzi, dobrodzieju kochany w tyli świat!... zakreśliła kijaszkiem łuk od wschodu do zachodu. Ksiądz spojrzał bezwiednie w tę dal i rychło przywarł oczy, bo nad zachodem wisiało oślepiające słońce; a potem spytał ciszej, lękliwiej jakby... Wypędzili was Kłębowie, co? A może to ino niezgoda?......
„PIEŚŃ I
W życia wędrówce, na połowie czasu,
Straciwszy z oczu szlak niemylnej drogi,
W głębi ciemnego znalazłem się lasu.
Jak ciężko słowem opisać ten srogi
Bór, owe stromych puszcz pustynne dzicze,
Co mię dziś jeszcze nabawiają trwogi.
Gorzko - śmierć chyba większe zna gorycze;
Lecz dla korzyści, dobytych z przeprawy,
Opowiem lasu rzeczy tajemnicze. ...”
„Dzień był letni i świąteczny. Wszystko na świecie jaśniało, kwitło, pachniało, śpiewało. Ciepło i radość lały się z błękitnego nieba i złotego słońca; radość i upojenie tryskały znad pól porosłych zielonym zbożem; radość i złota swoboda śpiewały chórem ptaków i owadów nad równiną w gorącym powietrzu, nad niewielkimi wzgórzami, w okrywających je bukietach iglastych i liściastych drzew. ...&r...
Moralność pani Dulskiej to najlepsze chyba dzieło Gabrieli Zapolskiej. Doskonała tragifarsa - pojęcie „dulszczyzny” do dziś symbolizuje pozorną moralność, życie w zakłamaniu i obłudzie.
Świetne role aktorów Teatru Popularnego w Warszawie.
Kochanowski pisał fraszki przez całe życie (większa ich część powstała w okresie dworskim, reszta - w okresie czarnoleskim, a więc po 1566 r.). Po raz pierwszy ukazały się drukiem w Drukarni Łazarzowej w 1584 r., kiedy to poeta ostatecznie ukończył ich redakcję.
Treny to cykl utworów poświęcony jego córce, Urszulce. Poeta napisał w sumie 19 trenów, numerowanych liczbami rzymskimi. Są to utwory o charakterze...
Szewcy to jedna z najbardziej znanych sztuk Stanisława Ignacego Witkiewicza oraz lektura szkolna.
Prace nad dziełem zajęły Witkacemu aż siedem lat (1927 - 1934). Dramat jest uważany za jego najlepszą, najpełniejszą i najdojrzalszą sztukę.
„PIEŚŃ I
INTACTIS OPULENTIOR
Byś wszystko złoto posiadł, które powiadają
Gdzieś daleko gryfowie i mrówki kopają
Byś pałace rozwodził nie tylko na ziemi,
Lecz i morza kamieńmi zabudował swemi
Jeśli dyjamentowe goździe Mus ma w ręku,
Którymi na twardszego umie pożyć sęku
Ani ty wyswobodzisz serca z ciężkiej trwogi,
Ani z okrutnej śmierci sideł wyrwiesz nogi. ...”
"SAJETAN
Nie będziemy gadać niepotrzebnych rzeczy. Hej! Hej! Kuj podeszwy! Kuj podeszwy! Skręcaj twardą skórę, łam sobie palce! A, do diabła - nie będziemy gadać niepotrzebnych rzeczy! Książęce buciki! Tylko ja, wieczny tułacz, tym się tułający, że do miejsca zawsze przykuty. Hej! Kuj podeszwy dla tych ścierw! Nie będziemy gadać niepotrzebnych rzeczy, nie!"
„Edyp
Lecz skoro wróci to byłbym przewrotnym,
Gdybym za głosem nie postąpił boga.
Kapłan
Mówisz nam z duszy, a właśnie zwiastują
Okrzyki ludzi Kreona przybycie...
Edyp
O Apollinie! Niechby on ze słowem
Tak zbawczym przyszedł, jak wygląd ma jasny.
Kapłan
Dobrą nowinę ja wróżę, bo czyżby
Inaczej wieńczył swą głowę wawrzynem?
Edyp
Wnet się dowiemy, już słyszeć nas może.
O książę,...
