Wrażliwa i melancholijna Amalia mieszka z siostrą i ciotką w majątku, na którego utrzymanie ich nie stać. Gdy ciotka decyduje się sprzedać rodzinną posiadłość, młoda kobieta wyjeżdża w nadziei na odcięcie się od bolesnych wspomnień i rozpoczęcie nowego etapu życia. Zostaje damą do towarzystwa w zamożnym domu, gdzie wciąż nie opuszcza jej niepewność. Tam też poznaje młodych ludzi, z którymi łączy ją dziwny smutek i stale odczuwany niepokój.
Jednak największym pragnieniem Amalii jest zapewnienie sobie spokojnego życia, dlatego przyjmuje propozycję poślubienia dzierżawcy majątku. Tylko czy małżeństwo z rozsądku było najlepszą decyzją, skoro kobieta jest niemal pewna, że opuszczenie osób, z którymi łączyła ją osobliwa więź, spowodowało utratę czegoś wyjątkowego – lustrzanego odbicia własnej duszy…
