Pragnęłam i lękałam się zarazem zobaczyć pana Rochestera nazajutrz po tej bezsennej nocy. Pragnęłam znów usłyszeć jego głos, ale lękałam się spotkać z jego oczami. Podczas rannych lekcji każdej chwili spodziewałam się, że przyjdzie...
Piękny, ciepły głos i mistrzowska interpretacja aktora Michała Kuli wyjątkowo pasują do tej noweli. Szkice węglem to opowiadanie o luźniej, schematycznej konstrukcji, licznych epizodach i miejscami rozbudowanych partiach dygresyjnych. Warto posłuchać.
Esej Stanisława Brzozowskiego „Monistyczne pojmowanie dziejów i filozofia krytyczna” został
napisany w okresie od maja do grudnia 1904 roku.Tekst po raz pierwszy został opublikowany pod
tytułem „Monistyczne pojmowanie dziejów i idealizm społeczny” w piśmie „Głos”
O stanie wojennym opowiadano wielokrotnie - także głosami świadków, najczęściej jednak byli to konspiratorzy, internowani, ofiary represji - ludzie, którzy pogrudniowej rzeczywistości przeciwstawiali się czynem i w sposób dramatyczny doświadczali jej skutków. Tu postanowiliśmy oddać głos świadkom drugiego planu - tym, którzy nie stawali w pierwszej linii oporu, a jednak wydarzenia 13 grudnia 1981 odmieniły...
Święta Rito od Rzeczy Niemożliwych , to niezwykła opowieść, poświęcona patronce, która wiele zmieniła w życiu autorki, Marty Fox.
Dariusz Nowacki, tak opisuje tę książkę: O niewielu książkach można powiedzieć, że - tak naprawdę - zostały napisane po to, aby mogły być wysłuchane. Książka Marty Fox jest takim dziełem. "Święta Rito od Rzeczy Niemożliwych" to wypowiedź nie tylko osobista i prawdziwa,...
Nowoczesny mówca MÓWI do ludzi, a NIE WYGŁASZA przemówienia. Jest otwarty, życzliwy i autentyczny. Jego celem jest podzielenie się wiedzą, zainspirowanie innych, a nie zdobycie uznania i wzbudzenie podziwu ― niezależnie od tego, czy zwraca się do audytorium bezpośrednio, czy za pośrednictwem kamery, czy ma jednego odbiorcę, czy kilka tysięcy.
Czy mówienie do ludzi jest trudne?
Raczej nie....
„’Uwielbiam, jak mi to robisz’. Tymi słowami podpaliła lont. Choć jakiś głos nakazywał mu delikatność, nie słuchał go, chciał ją naznaczyć, potwierdzić, że należy do niego. Próbował zwolnić. Nadaremnie. Brała, co chciała, coraz gwałtowniej i szybciej. Zdumiony namiętnością Joi pozwolił jej dyktować rytm...”.
„Zaśmiała się i wrócili do zabawy. Mijały sekundy, minuty czy godziny, nie wiedziała, czas stracił znaczenie. Znalazła się w innej rzeczywistości, gdzie ekscytował ją sam zapach mężczyzny, a głęboki melodyjny głos otulał jak ciepły koc. A dotyk? Był kotwicą dla dwojga samotnych ludzi, łączył ich i dawał poczucie stabilizacji…”.
„W głowie Rory odezwał się głos rozsądku. To, co nas łączy, to tylko seks. Nie zakochuj się. Nie oczekuj kwiatów. Wielkie oczekiwania zawsze kończą się zawodem. Nie da się uwieść tej wyspie, zachodowi słońca ani namiętności w oczach Maca. Nie zepsuje tego wspaniałego doświadczenia, pozwalając, by jej umysł został uwiedziony podobnie jak ciało”.
„Ukląkł przed nią, uważając, by jej nie dotknąć, podczas gdy głos instynktu krzyczał, by ją pocałować, wziąć w ramiona i zanieść do sypialni. Kochać się z nią do utraty zmysłów, aż staną się tak zaspokojeni, że nie będą w stanie kłócić się ani myśleć o przeszłości...”.
