Stendhal, właściwie Henri Beyle (1783-1842), francuski pisarz. Ukończył Szkołę Centralną w Grenoble z wyróżnieniem w dziedzinie matematyki. Biorąc udział we włoskiej kampanii Napoleona I w 1800 poznał Italię, w której spędził znaczną część życia. 1802-1805 w Paryżu, następnie ponownie w armii, brał udział m.in. w wojnie z Rosją 1812. 1814-1821 przebywał w Mediolanie, wrócił do Paryża, 1831-1842 był...
Tekst należący do wczesnej twórczości Brzozowskiego — do tzw. filozofii czynu — o której nie pisze się tak często, jak o jego późniejszej twórczości okresu „filozofii pracy".
Głównymi bohaterami dialogu Brzozowskiego są Ryszard i Emanuel. Pierwszy z nich reprezentuje stanowisko empiriokrytycyzmu wzbogaconego o pozytywistycznie pojmowany marksizm („monistyczne pojmowanie dziejów") w kwestiach społecznych,...
Akcja powieści, rozgrywająca się na duńskiej wyspie Falster, obraca się wokół Lizy - młodej, dorodnej dziewczyny. Owdowiały młynarz Jakub darzy Lizę gorącym uczuciem, więc gdy dowiaduje się o jej gorącym romansie z parobkiem Jorgenem, dochodzi do mrożonej krew w żyłach tragedii, dla której scenerię tworzy najwyższe piętro żarnowe w starym młynie.
Stendhal, właściwie Henri Beyle (1783-1842), francuski pisarz. Ukończył Szkołę Centralną w Grenoble z wyróżnieniem w dziedzinie matematyki. Biorąc udział we włoskiej kampanii Napoleona I w 1800 poznał Italię, w której spędził znaczną część życia. 1802-1805 w Paryżu, następnie ponownie w armii, brał udział m.in. w wojnie z Rosją 1812. 1814-1821 przebywał w Mediolanie, wrócił do Paryża, 1831-1842 był...
Stendhal, właściwie Henri Beyle (1783-1842), francuski pisarz. Ukończył Szkołę Centralną w Grenoble z wyróżnieniem w dziedzinie matematyki. Biorąc udział we włoskiej kampanii Napoleona I w 1800 poznał Italię, w której spędził znaczną część życia. 1802-1805 w Paryżu, następnie ponownie w armii, brał udział m.in. w wojnie z Rosją 1812. 1814-1821 przebywał w Mediolanie, wrócił do Paryża, 1831-1842 był...
Leśmian uważał poezję za swego rodzaju mowę pierwotną, poeta bowiem odczuwa, poznaje i wyraża świat tak, jak czynił to kiedyś człowiek pierwotny. Fascynowała go myśl o epoce pierwotnej, takiej, w której język dopiero powstawał, gdzie jego reguły nie zostały jeszcze ustalone, a każda reakcja na rzeczywistość była pierwsza i jedyna. Poeta pragnął do niej powrócić za pośrednictwem poezji.
Leśmian uważał poezję za swego rodzaju mowę pierwotną, poeta bowiem odczuwa, poznaje i wyraża świat tak, jak czynił to kiedyś człowiek pierwotny. Fascynowała go myśl o epoce pierwotnej, takiej, w której język dopiero powstawał, gdzie jego reguły nie zostały jeszcze ustalone, a każda reakcja na rzeczywistość była pierwsza i jedyna. Poeta pragnął do niej powrócić za pośrednictwem poezji.
Leśmian uważał poezję za swego rodzaju mowę pierwotną, poeta bowiem odczuwa, poznaje i wyraża świat tak, jak czynił to kiedyś człowiek pierwotny. Fascynowała go myśl o epoce pierwotnej, takiej, w której język dopiero powstawał, gdzie jego reguły nie zostały jeszcze ustalone, a każda reakcja na rzeczywistość była pierwsza i jedyna. Poeta pragnął do niej powrócić za pośrednictwem poezji.
Leśmian uważał poezję za swego rodzaju mowę pierwotną, poeta bowiem odczuwa, poznaje i wyraża świat tak, jak czynił to kiedyś człowiek pierwotny. Fascynowała go myśl o epoce pierwotnej, takiej, w której język dopiero powstawał, gdzie jego reguły nie zostały jeszcze ustalone, a każda reakcja na rzeczywistość była pierwsza i jedyna. Poeta pragnął do niej powrócić za pośrednictwem poezji.
Leśmian uważał poezję za swego rodzaju mowę pierwotną, poeta bowiem odczuwa, poznaje i wyraża świat tak, jak czynił to kiedyś człowiek pierwotny. Fascynowała go myśl o epoce pierwotnej, takiej, w której język dopiero powstawał, gdzie jego reguły nie zostały jeszcze ustalone, a każda reakcja na rzeczywistość była pierwsza i jedyna. Poeta pragnął do niej powrócić za pośrednictwem poezji.